Хайрын тэнгэр диваажин

Хаврын бороо ямар эрт шаагина вэ

Хайрын сэтгэл ямар эрт нялхарна вэ

Ханийн жаргалыг яасан ихээр хүснэ вэ

Харцны чинь сайханд уярлаа шүү дээ

Хайрын тэнгэр диваажин минь ээ

Буурал орчлонг аргадаж хоёулаа дуулая даа

Буруу зөвийг ялгаж хоёулаа туулая даа

Буцашгүй хайрыг шүтэж хоёулаа амьдрая даа

Булбарай үрсээ эрхлүүлж жаргая даа

Хайрын тэнгэр диваажин минь ээ

Нүүдлийн шувууд ямар эрт цэллэнэ вэ

Нүгэлгүй хайраар ямар их энхрийлнэ вэ

Нүнжигтэй амьдралд яасан их умбана вэ

Нүдний чинь сайханд даслаа шүү дээ

Хайрын тэнгэр диваажин минь ээ

Буурал орчлонг аргадаж хоёулаа дуулая даа

Буруу зөвийг ялгаж хоёулаа туулая даа

Буцашгүй хайрыг шүтэж хоёулаа амьдрая даа

Булбарай үрсээ эрхлүүлж жаргая даа

Хайрын тэнгэр диваажин минь ээ

Цасан хялмаа ямэр эрт хаялана вэ

Цаглашгүй хайраар ямар их эвийлгэнэ вэ

Цагийн уртад яасан их жаргана вэ

Царайны чинь сайханд баяслаа шүү дээ

Хайрын тэнгэр диваажин минь ээ

Буурал орчлонг аргадаж хоёулаа дуулая даа

Буруу зөвийг ялгаж хоёулаа туулая даа

Буцашгүй хайрыг шүтэж хоёулаа амьдрая даа

Булбарай үрсээ эрхлүүлж жаргая даа

Хайрын тэнгэр диваажин минь ээ

Буурал орчлонг аргадаж хоёулаа дуулая даа

Буруу зөвийг ялгаж хоёулаа туулая даа

Буцашгүй хайрыг шүтэж хоёулаа амьдрая даа

Булбарай үрсээ эрхлүүлж жаргая даа

Хайрын тэнгэр диваажин минь ээ

Чи бидэн хоёр

Алтан нарыг тооноо гээд

Алаг дэлхийг гэрээ гэвэл

Хөх тэнгэрийг мөрлөн өндийсөн

Хос багана нь чи бид хоёр оо 

Хөх тэнгэрийг мөрлөн өндийсөн

Хос багана нь чи бид хоёр оо

Уулын өндрийг дээврээ гээд

Ухаа толгодыг туургаа гэвэл

Эвлэж уулзсан таван хананы

Эхлэл төгсгөл нь чи бид хоёр оо

Эвлэж уулзсан таван хананы

Эхлэл төгсгөл нь чи бид хоёр оо

Тэнгэрийн заадсыг тотгоо гээд

Тэнүүн талаа босгоо гэвэл

Үрийн заяа мялаах хаалганы

Өлзий утас нь чи бид хоёр оо

Үрийн заяа мялаах хаалганы

Өлзий утас нь чи бид хоёр оо

Эвийн загасыг хайраа гээд

Энх голомтоо түүхээ гэвэл

Элчээ соёрхох ган тулганы

Ихэр дөл нь чи бид хоёр оо

Эвлэж уулзсан таван хананы

Эхлэл төгсгөл нь чи бид хоёр оо

Үрийн заяаг мялаах хаалганы

Өлзий утас нь чи бид хоёр оо

Өлзий утас нь чи бид хоёр оо

Хос багана нь чи бид хоёр оо

Тавьлан

Цэн цэнгийн нулимс нь бороо шиг асгарна

Цээжний амрагаа үгүйлж сэтгэл минь гэгэлзнэ

Үүл үүлэн дээрээс алсыг хармаар санагдана

Өнчин цагаан ботго зүүдэнд минь тэшинэ

Ай хөөрхий дассан сэтгэлд минь

Аяс аясхан гуниг төрөөд л байна даа хөө

Сэр сэрхэн салхинаас цэцгийн үнэр анхилна

Сэрүүн зүүдний тэнгэрт ганцхан чи л харагдана

Алд алдаар дэнслэвч тогтоож дийлээгүй сэтгэл

Алс алсхан газраас дуулаж үгүйлэх тавилан

Ай хөөрхий дассан сэтгэлд минь

Аяс аясхан гуниг төрөөд л байна даа хөө

Цэн цэнгийн нулимс нь бороо шиг асгарна

Цээжний амрагаа үгүйлж сэтгэл минь гэгэлзэнэ

Үүл үүлэн дээрээс алсыг хармаар санагдана

Өнчин цагаан ботго зүүдэнд минь тэшинэ

Ай хөөрхий дассан сэтгэлд минь

Аяс аясхан гуниг төрөөд л байна даа хөө

Шархдсан сэтгэл

Оосор бүчгүй хүний орчлондоо

Од сар шиг гэрэлтэхийг боддогсон

Учрах хүсэлтэй энэ сөнийн 

Ороогдсон хайраа сэтгэн байна л би 

Санаанд шингэсэн чамайгаа бодохоор 

Сарны гэрэлд сэтгэлээ би нуухгүй 

Шархадсан сэтгэлдээ өөрээн уяраад 

Сөнийн огторгуйг бараадан зогсдог би 

Сэтгэлд шингэсэн чамайгаа бодохоор

Сарны гэрэлд сэтгэлээ би нуухгүй 

Шархадсан сэтгэлдээ өөрөө уяраад 

Шөнийн огторгуйг бараадан зогсдог би 

Бодсоноор болдоггүй тоостой хорвоодоо 

Булбарай чамайгаа санан санасаар 

Хамтдаа явсан дурсгалдаа согтууран 

Ханийн хүслийг мөрөөдөж суудаг би 

Сэтгэлд шингэсэн чамайгаа бодохоор 

Сарны гэрэлд сэтгэлээ би нуухгүй 

Шархадсан сэтгэлдээ өөрөө уяраад 

Шөнийн огторгуйг бараадан зогсдог би 

Сэтгэлд шингэсэн чамайгаа бодохоор 

Сарны гэрэлд сэтгэлээ би нуухгүй 

Шархадсан сэтгэлдээ өөрөө уяраад 

Шөнийн огторгуйг бараадан зогсдог би

Саа мөнгөн хэрлэн

Буурлын буман үеэсээ
Буян хишигээ татаагүй
Ухаант гүнжийн домгоороо
Удам дамжин магтагдсан

        Санаанд нэг л уянгатай 

        Саа мөнгөн хэрлэн минь 

        Саруул уудам талаасаа 

        Салж ядан мяралзана. 

Хэнтий дорны уудмыг
Хээлэн гоёж өнгөрөхдөө
Бүсгүйн ялдам зангаар аа
Бүхнийг ундаалж мишээсэн
      
        Санаанд нэг л уянгатай

        Саа мөнгөн хэрлэн минь 

        Саруул уудам талаасаа 

        Салж ядан мяралзана.

 Сайхан монгол орондоо
 Саатан тогтохоос уйдаагүй ч
 Хээрийн салхины аясаараа
 Зээрийн сүрэг шиг хуйларсан
     
        Санаанд нэг л уянгатай

        Саа мөнгөн хэрлэн минь 

        Саруул уудам талаасаа 

        Салж ядан мяралзана.

Буурал аав

Буурал аав

Үг: Юмсүрэн

Ая: Мяасүрэн

Нарлаг өндөр Алтайн ууландаа

Намрын хяруу унахад аа

Настай буурал аав минь

Намайгаа харуулдан суугаа даа

Аа аа аа аа аа аа

Намайгаа хуруулдан суугаа даа

Сүрлэг өндөр Алтайн ууланд

Шүүдэр хяруу унаадаа

Сүргийн дэргэдээс аав минь

Сүүмийх алсыг ширтээ дээ

Аа аа аа аа аа аа

Сүүмийх алсыг ширтээ дээ

Будант өндөр Алтайн ууланд

Буурал хяруу унаадаа

Буцаад хүүгээ ирнэ гээд

Буурал аав минь хүлээгээ дээ

Аа аа аа аа аа аа

Буурал аав минь хүлээгээ дээ

Аа аа аа аа аа аа

Буурал аав минь хүлээгээ дээ

Амгалан аав

Амгалан аав

Үүлэн хээтэй тэрлэгээ шуугаад 

Үүрийн цолмонтой адуундаа мордсон 

Үг нь хатуу ч зөөлөн сэтгэлтэй 

Өлчир хээгүй миний л аав уу даа 

Үг нь хатуу ч зөөлөн сэтгэлтэй 

Өлчир хээгүй миний л аав уу даа 

Гандуу тэрмэн дээлээ нөмрөөд 

Ганзгаа гоёод хээр хоносон 

Гүдэсхэн шударга дөлгөөн зантай 

Гөрмөл бугуйл шиг миний л аав уу даа 

Гүдэсхэн шударга дөлгөөн зантай 

Гөрмөл бугуйл шиг миний л аав уу даа

Угалз шагласан хүрмээн ханзартал 

Уургач хулантай наадаж явсан 

Уртын дуугаараа нутгаа гоёсон 

Уул шиг амгалан миний л аав уу даа 

Уртын дуугаараа нутгаа гоёсон 

Уул шиг амгалан миний л аав уу даа 

Уртын дуугаараа нутгаа гоёсон 

Уул шиг амгалан миний л аав уу даа 

 Миний л аав уу даа